We HATE Leo Messi

Τον μισώ αυτόν το κοντοπίθαρο και να σας πω την αλήθεια έχω αηδιάσει με όλο αυτό το θαυμασμό και το ντόρο γύρω από τον κατά πολλούς «καλύτερο μπαλαδορο εβερ» (υπερβολές) ΛΙΟ ΜΕΣΣΙ. Προχθές ονειρεύτηκα ότι έπαιζα μαζί του μονό μπασκετακι και τον είχα ξεφτιλίσει με ένα καταιγισμό από ταπιδια. Θέλω να τον πιάσω κεφαλοκλειδωμα και να του κάνω ανελέητα «κοκοράκια» στο κεφάλι του. Θέλω να τον σβήσει ο Λουκάς στο προσεχές μουντιάλ. Δε νοείτε φίλε μου να είναι ο Μεσσι ο καλύτερος του κόσμου και μάλιστα από κάποιους όλων των εποχών (άκουσον άκουσον) όταν:

1. Είναι κοντός. Αν είναι δυνατόν να θεωρούμε τη μεγαλύτερη παικτουρα ποδοσφαιριστή κάτω από το 1.65. Ας είναι και ο Μαραντονα

2. Παίζει στη πιο φλύαρη ομάδα , την πιο τσίρκο ομάδα, την Μπαρτσελονα

3. Δεν είναι καν ο καλύτερος στην ομάδα του… Ο Τσαβι είναι …. Και ας είναι κοντός και αυτός

4. Γκουγκλαρε hate messi στο νετ και πες μου αν βρεις κάπου κάποια σελίδα κατά του αργεντινού σταρ. Ποτέ τέτοια προπαγάνδα υπέρ κάποιου μπαλαδορου. Άλλος ένα λόγος να μισήσεις

5. Δε μπορείς να θεωρείς καλύτερο τον Μεσσι όταν τα ματάκια σου έχουν προλάβει να δουν στα γήπεδα τον μέγιστο μπαλαδορο όλων των εποχών Ζινεντιν Ζινταν. Ιεροσυλία

6. Δεν είναι φάτσα αυτή. Εκτος των άλλων είναι και άσχημος

Νοσταλγίες, επιδοκιμασίες, προδοσίες, ασυναρτησίες

Σε είδα

Σε είδα μετά τη λήξη του αγώνα και ενώ η ομάδα σου πανηγύριζε το πρώτο της πρωτάθλημα ύστερα από 6 χρόνια ανομβρίας. Σε είδα στα σκαλάκια του οακα , εκεί στους επισήμους μαζί με τους συμπαίκτες σου που είχαν στήσει γλέντι τρικούβερτο με χορό και τραγούδι. Σε είδα θλιμμένο στη γιορτή τους να κάθεσαι στο σπαστό πλαστικό καρεκλάκι, μόνος, χαμένος στις σκέψεις σου. Σε είδα με ένα χαμόγελο λιτό και απέριττο με τα βίας να σκάει στο πρόσωπο σου , να ανταλλάζεις πεταχτά δυο ευχολόγια με τον φίλο σου τον Λουκά και με τα χέρια περασμένα σταυρωτά μπροστά από το στήθος να χαζεύεις το πλήθος. Δε ταιριάζει στο λαϊκό προφίλ του τίμιου βιοπαλαιστή που μαρτυρά η έκφραση του προσώπου σου το ξέφρενο πανηγύρι. Αυτά είναι για τους άλλους. Εσύ ονειρεύεσαι άλλα. Το βαρδάρη να σου χαϊδεύει το πρόσωπο , τη μαλαματινα και τη τούμπα να αγκαλιάζει την επιστροφή σου. Καλή τύχη Δημήτρη Σαλπιγγιδη.

Θαυμάσαμε

Πολλά τα θαυμαστά στον αγώνα-φιέστα του πρωταθλητή ολυμπιακού …. ουπς σορυ ….παναθηναϊκού (δύναμη της συνήθειας βλέπετε) εναντίον του Ηρακλή.
Θαυμάσαμε την αποθέωση στον αρχηγό Κάρα για το πρώτο του πρωτάθλημα στα …33 του χρόνια. Ο τίτλος άργησε 10 χρόνια
Θαυμάσαμε το μαύρο σλιπάκι του Σιμαο
Θαυμάσαμε τη λατρεία του κόσμου προς το πρόσωπο του Πατέρα που φαίνεται να προβάρει το κουστούμι του Κόκκαλη και για τα επόμενα χρόνια. Λαϊκή εντολή
Θαυμάσαμε το αποτυχημένο διπλό αξελ του Σισε στο πανηγυρισμό του πρώτου γκολ. Γρήγορα για εντατικά στη σχολή Λουα Λουα
Θαυμάσαμε το πουλεν μας, το γεννημένο δεξί-αριστερό μπακ χαφ στοπερ Λουκά Βυντρα να επιδίδεται και σε ρεσιτάλ τριπλας!!!!

Προδοσία

Το περασμένο καλοκαίρι ο συμπαθής Μικαελ Ζέβλακόφ (με τονισμό είτε στο έψιλον είτε στο όμικρον… όπως αγαπάτε) δήλωνε για την απόφαση του να ανανεώσει το συμβόλαιο του με τον ολυμπιακό

«Την απόφαση αυτή την πήρα στα μπουζούκια (σ.σ. μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου) και θα μείνω στην ομάδα για όσα καιρό τραγουδά ο Νίκος Βέρτης»!»

Προδότη Βερτη

Το σκληρό reality της ΑΕΚ (Πράξη τέταρτη: Μυστικό κονσέρτο)

Θεατρικό έργο: Το σκληρό reality της ΑΕΚ (Σε τέσσερις πράξεις)
(Η τελευταία πράξη της θεατρικής μας εποποιίας είναι ένα μεγάλο φινάλε, ένα μυστικό κονσέρτο για πολυβόλα.)

Πράξη τέταρτη: Μυστικό κονσέρτο

(Πράξη πρωτη εδω)

(Πραξη δευτερη εδω)

(Πραξη τρίτη εδω)

Ήρωες με τυχαία σειρά αναφοράς:

Ντούσαν Μπάγιεβιτς, Νίκος Νοτιάς, Νίκος Θανοπουλος, σύσσωμο ποδοσφαιρικό τμήμα ΑΕΚ , Μπομπ Κωζονης (μετά της συζύγου) , Δέσποινα Βανδή , Ντέμης Νικολαΐδης, Δυο ρωσίδες καλλονές, Λουλουδούδες , μπάντα Δέσποινας Βανδή, εκφωνητής-ανιματερ-παρουσιαστής προγράμματος σε νυχτερινά κέντρα

Σκηνικό : Σκηνικά που φέρνουν σε τελειωμένη μπουζουκερι σε κάποιο ξεχασμένο χιλιόμετρο εθνικού δρόμου, ένα πάλκο και η μπάντα στο βάθος, η κάμερα στο ίδιο σημείο με τις προηγούμενες πράξεις με το φωτάκι αναμμένο σαν να κάνει λήψη, ένα παραβάν στα δεξιά της σκηνής, στο προσκήνιο ένα κυκλικό τραπέζι με τρεις καρέκλες , ένα ουίσκι στο κέντρο του τραπεζιού και ξυροκαρπια σε μπολ, στη μέση μια καρέκλα άδεια, δεξιά και αριστερά δίμετρες ρωσίδες να κάθονται σταυροπόδι και να μοιράζουν με χάρη επαγγελματικές φιλήδονες ματιές στο κοινό περιμένοντας ανυπόμονα τον πελάτη να κάτσει δίπλα τους, λουλουδουδες περιφέρονται στο χώρο

-Αυλαία ανοίγει-

(Ο προβολέας στοχεύει τον εκφωνητή που ξεπροβάλει στη σκηνή)

Εκφωνητής- (ντυμένος με φράκο σαν τον Κωσταλα, ανέκφραστος αναγγέλλει) Κυρίες και Κύριοι καλωσορίσατε στο μυστικό σόου για λίγους και εκλεκτούς της ελληνίδας αοιδού Δέσποινας Βανδή

(Ο εκφωνητής με χορευτική κίνηση των χεριών δείχνει το παραβάν , ο προβολέας ακολουθει και φωτίζει τη σκιά που λικνίζεται πίσω από το σεντόνι, τρομπετίστες βουίζουν και τα τύμπανα μετρούν αντίστροφα, η ελληνίδα σταρ μέσα σε βροχή από κομφετί και ανάμεσα σε δέσμες φωτός που διασταυρώνονται παιχνιδιάρικα παρουσιάζεται στο κοινό της)

Δέσποινα Βανδή- Σας ευχαριστώ όλους! (κοιτά μπροστά , δεν υπάρχει ψυχή, δεν ακούγεται κανένα χειροκρότημα, σιωπή)

(Εμφανίζεται με βήμα σταθερό ο Ντεμης Νικολαΐδης από το βάθος, είναι ντυμένος με κουστούμι μοδατο και ένα γαρίφαλο στο πέτο , πλησιάζει τη σκηνή , φιλαει το χέρι της Δέσποινας και της προσφέρει το γαρίφαλο, εκείνη το μυρίζει διακριτικά , του χαμογελά, εκείνος ανταποκρίνεται και κάθεται στο τραπέζι μπροστά από τη σκηνή που τον περιμένουν οι δίμετρες ρωσίδες, τις αγκαλιάζει, του γεμίζουν το ποτήρι με ουίσκι και λίγο πάγο, το φέρνει στο στόμα , πίνει μια γουλιά, το υψώνει στην υγειά της αοιδού και με νεύμα ζωηρό χαιρετά την ελληνίδα σταρ)

Δέσποινα Βανδή- Πάμε όλοι μαζί !!!! (αρπάζει το μικρόφωνο )

(Πίσω από τη σκηνή εμφανίζονται οι ήρωες του παραμυθιού στα ξαφνικά, ο Μπομπ , ο Νίκος, ο Ντούσαν, οι παίκτες, αλαφιασμένοι δείχνουν, ολίγων απορημένοι, κοιτιούνται μεταξύ τους, άλλοι με απέχθεια, άλλοι με σύνεση, άλλοι με χαρά, δεν μπορούν να ερμηνεύσουν αυτή τη μυστική συνάντηση, γιατί βρίσκονται εδώ?)

Δέσποινα Βανδή- (η μπάντα δίνει το ρυθμό, οι κιθάρες παιανίζουν την μελωδία, η Δέσποινα τραγουδά πιστή στο τόνο και στο ύφος του άσματος) …… Κίτρινο η ελπίδα μας, μακρινή πατρίδα μας μα ο πόνος μιας γενιάς, της παλιάς μας γειτονιάς…..

(Κοιτιούνται μεταξύ τους συγκινημένοι, δάκρυα πλημμυρίζουν τα πρόσωπα τους, ο Νίκος , ο Ντούσαν, ο Ισμαελ, ο Νατσο, ο Μπομπ, οι καρδιές τους ευφραίνονται από αγάπη και αγκαλιάζονται στοργικά, διπλώνουν τα χέρια στους ώμους, μια αλυσίδα αγάπης , μια φωνή όλοι τους ενώνεται με εκείνη της ελληνίδας σταρ)

Αεκτζιδικη χορωδία- ….Μια αγάπη έχω στη καρδιά, την κιτρινόμαυρη θεά , άλλη καμία …..

( Ο Ντεμης παίζει το κομπολόι του, κάθεται εύθυμος στο τραπέζι του και παρακολουθεί, πίνει το ποτό του , χαριεντίζεται με τα κορίτσια, στέλνει τις λουλουδουδες στο πάλκο και εκείνες ραίνουν τους τροβαδούρους με ροδοπέταλα , δεν αργεί να έρθει σε κέφι , σιγοντάρει και αυτός στο τραγούδι ύμνος)

-Όλα μοιάζουν χαρούμενα σε αυτό το κιτρινόμαυρο γλέντι –

(Από την οροφή της σκηνής θα κατέβει ο από μηχανής θεός σαν σε αρχαία τραγωδία, δεν έχει μορφή θεϊκή μήτε είναι κάποια σεβάσμια φιγούρα κάποιου δίκαιου βασιλιά του Μολιέρου αλλά μοιάζει με εκρηκτικό μηχανισμό , αυτονομιστής καμικάζι ρίχνεται στο κέντρο του πάλκου και ανατινάζεται δίνοντας τέλος σε τούτη την φαρσοκωμωδία, τετελεσται)

-Αυλαία κλείνει-

ΤΕΛΟΣ

Το σκληρό reality της ΑΕΚ (Πράξη τρίτη: love bites)

Θεατρικό έργο: Το σκληρό reality της ΑΕΚ (Σε τέσσερις πράξεις)
(Μια θεατρική εποποιία από το δεξί μας μπακ)

Πράξη τριτη: love bites

(Πράξη πρωτη εδω)

(Πραξη δευτερη εδω

Ήρωες

Ντούσαν Μπάγιεβιτς (Ντούσαν): Σερβοελληνας προπονητής. Συμμετέχει στην εκπομπη της τηλεορασης Love bites προς αναζήτηση του νέου του ποδοσφαιρικού αμόρε.

Σωκράτης Κόκκαλης (Σωκράτης): Πρόεδρος ΠΑΕ Ολυμπιακός. Διαγωνίζεται στο σόου για την καρδιά του Ντούσαν

Σοφοκλής Πιλαβιος (Σοφοκλής): Πρόεδρος της Ελληνικής ομοσπονδίας ποδοσφαίρου. Διαγωνίζεται και αυτός για την καρδιά του Πρίγκιπα

Ζήσης Βρίζας (Ζήσης) : Πρόεδρος ΠΑΕ Παοκ. Άλλη μια συμμετοχή στο διαγωνισμό.

Νικόλας Πατέρας (Νικόλας): Πρόεδρος ΠΑΕ Παναθηναϊκός. Ένας ακόμα διαγωνιζόμενος προς κρίση του Σερβοελληνα Προπονητή

Αφηγητής: Ανώνυμη φωνή του παρουσιαστή της εκπομπής

Μπάτλερ: Μπάτλερ

Σκηνικό: Η κάμερα και ο προβολέας παραμένουν στην ίδια θέση με αυτή της πρώτης πράξης, τώρα στο προσκήνιο ένα μεγάλο τραπέζι αριστοκρατικό με ένα κηροπήγιο στη μέση , ακριβά σερβίτσια και δυο αναπαυτικές γοτθικού στυλ καρέκλες αντίκρυ. Ένας μπάτλερ στην δεξιά άκρη του μακρόστενου ορθογωνίου τραπεζιού σερβίρει. Τη μια θέση την καταλαμβάνει ο Μεγάλος Κριτής , το πολύτιμο έπαθλο του διαγωνισμού, ο Ντούσαν Μπάγιεβιτς, που κάθεται στητός και περήφανος καθώς παίζει συνεχώς με το κομπολόι από πολύχρωμο κεχριμπάρι. Στην άλλη θέση αντικριστά θα καθίσουν εναλλάξ οι διαγωνιζόμενοι. Στο Φόντο, παράλληλα με το τραπέζι, μια σειρά από στασίδια από σπάνιο ξύλο και χρυσοκέντητα μαξιλάρια στη βάση τους . Ο προβολέας ανοίγει , το λαμπάκι της κάμερας στο ον. Ακούγεται η φωνή του αφηγητή

-Αυλαία ανοίγει-

Σκηνη 1η

Αφηγητής- Ο Ντούσαν Μπάγιεβιτς 59 ετών είναι προπονητής και πρίγκιπας. Του αρέσει το τένις, ο Μπρεγκοβιτς και το σαβουάρ βιβ. Έχει προβλήματα με τη σχέση του , την ΑΕΚ, και ψάχνει αντικαταστάτη. Πιστεύει ότι ο έρωτας και η καλή μπάλα περνούν από το στομάχι. Αντίκρυ του στο μεγάλο τραπέζι μας θα καθίσουν εναλλάξ οι Σωκράτης Κόκκαλης, Νικόλας Πατέρας, Ζήσης Βρίζας και Σοφοκλής Πιλαβιος που θα του μαγειρέψουν πιάτα της επιλογής τους σε μια προσπάθεια να κερδίσουν την συμπάθεια του και την υπογραφή του.

– Παύση , Ο Σωκράτης Κόκκαλης παίρνει θέση απέναντι από τον Ντούσαν, οι υπόλοιποι βολεύονται στα στασίδια –

Αφηγητής – Πρώτος διαγωνιζόμενος ο Σωκράτης, 70αρης πρόεδρος της ΠΑΕ Ολυμπιακός. Είναι γλεντζές και χωρατατζής ενώ του αρέσει το καλό φαγητό. Ο Σωκράτης έχει ετοιμάσει για το Ντούσαν μια εκλεκτή γαστρονομική πρόταση. Συκωτάκια με σάλτσα ανανά και ντρεσινγκ χαβιάρι Κανάριων Νήσων. Για να δούμε ποιες θα είναι οι εντυπώσεις του Σερβοελληνα προπονητή. Κατά τη διάρκεια του δείπνου , οι αντίπαλοι του Σωκράτη θα παρακολουθούν και θα μπορούν να σχολιάζουν ότι θεωρούν άξιο σχολιασμού

Σωκράτης- Λοιπόν πως σου φαίνεται φίλε μου το πιάτο, χο χο! (μάτια ορθάνοικτα, πρόσωπο χαρωπό, εύθυμο)

Ντούσαν- Πλούσιο δε λέω, καλό το χαβιάρι Κανάριων νήσων αλλά το συκωτάκι μου φαίνεται λίγο μπαγιάτικο, κάπως ξαναζεσταμένο…..

Σωκράτης- Χο χο! Ε και τι έχει το ξαναζεσταμένο φαγητό? (νεύμα γεμάτο υπονοούμενα)

Ντούσαν- Ε τρίτη φορά στο Λιμάνι? Μου κάθεται βαρύ στο στομάχι… δε ξέρω

Σωκράτης- Ενώ τρίτη φορά στην ΑΕΚ ήταν καλά ε? χοχο!

-Μικρή παύση-

(Ο Νικόλας Πατέρας σχολιάζει τη δήλωση του Σωκράτη στον έτερο διαγωνιζόμενο Σοφοκλή. «Χμ! εριστικός ο Σωκράτης. Θα το χάσει το κελεπούρι»…. Ο Σοφοκλής απανταει με καταφατικό νεύμα της κεφαλης)

Ντούσαν – Ρε Σωκράτη το δοκιμάσαμε πριν χρόνια και τι καταλάβαμε. Κάθε φορά που τα έβαζα με τα βραζιλιάνικα παιδιά σου μου έδειχνες την πόρτα της εξόδου. Πόσες ευκαιρίες να δώσω σε αυτή τη σχέση… Αλήθεια γιατί επιμένεις?

(Ο Νικόλας Πατέρας πετάγεται και πάλι να σχολιάσει τη δήλωση του Σωκράτη στον έτερο διαγωνιζόμενο Σοφοκλή. «Ω! Τι του είπε το παλικάρι»…. Ο Σοφοκλής απανταει με καταφατικό νεύμα της κεφαλης)

Σωκράτης- Είσαι η αδυναμία μου χοχο! (βλέμμα μεθυστικό τρεκλίζει)

Ντούσαν- Τελοςπαντων (ένδειξη μικρής αμηχανίας) Σωκράτη ευχαριστώ για το γεύμα. Ήταν υπέροχο. Τώρα θα σου δώσω μια μικρή κάρτα με τις παρατηρήσεις μου

(Σωκράτης αποχωρεί από το τραπέζι. Ανοίγει με ύφος ανυπομονησίας το γράμμα και διαβάζει ρουφώντας με αγωνία και προσοχή κάθε λέξη)

« Σωκράτη μου, είσαι μεγάλος παράγοντας και το ξέρεις. Το φαγητό σου ήταν καλό σε γενικές γραμμές και η παρουσία σου πληθωρική όπως πάντα. Βαθμός: 8»

( Ο Ζήσης Βρίζας παίρνει θέση απέναντι από τον Ντούσαν. Σωκράτης κάθεται στο στασίδι για να παρακολουθήσει μαζί με τους άλλους το δείπνο)

Αφηγητής- Ο ζήσης πρώην ποδοσφαιριστής και τεχνικός διευθυντής της ΠΑΕ Παοκ προβιβάστηκε στη θέση του Πρόεδρου. Είναι ζυγός με ωροσκόπο λέων και του αρέσει η τηλεόραση και ο κινηματογράφος. Ετοίμασε για το Ντούσαν σπιτική τυρόπιτα με άνηθο και γαρνιτούρα τρίγωνα πανοράματος. Σπάνιος συνδυασμός … για να δούμε

Ζήσης- Ντούσαν είσαι ευχαριστημένος από το φαγητό. Θα ήθελα να ακούσω με προσοχή τις παρατηρήσεις σου (μετρημένος, σοβαρός ακροατής)

Ντούσαν- Κοίτα Ζήση η τυρόπιτα ήταν αποδεκτή αλλά αλμυρή. Πιο αλμυρό όμως είναι το κασέ του Ντούσαν δε νομίζεις?

Ζήσης- (ξεροκαταπίνει, πίνει λίγο νερό)….. χμ! αυτό θα το δούμε….

(Ο Νικόλας Πατέρας σχολιάζει τη δήλωση του Ζήση στον έτερο διαγωνιζόμενο Σωκράτη. «Χα! Στριμώχτηκε ο μικρός….»…. Ο Σωκράτης απανταει με το γνωστό του γέλιο)

Ντούσαν- Ήμουν στο Παοκ παλιά και ξέρω Ζήση …. Όταν ήσουν ακόμα παίκτης ο Ντούσαν έδινε τίτλους στον δικέφαλο αλλά παίκτες χρήμα που ζητούσε δεν έβλεπε….. Είμαι ακριβός εγώ!

Ζήσης- (δείχνει διστακτικός- παύση-) ….. Έχουν αλλάξει τα πράγματα τώρα…. Ναι έχουν αλλάξει ….χμ… λοιπόν ένα τρίγωνο πανοράματος για ντεσερτ? (παίρνει ύφος επαίτη)

( Ο Ντούσαν κάνει μια μπουκιά το γλυκό, με την κόκκινη πετσέτα αφού την διπλώνει στην μέση σκουπίζει με χάρη και ευγένεια το στόμα του εφαπτωντας ανεπαίσθητα το εσωτερικό της με την στοματική του κοιλότητα, ταυτόχρονα δίνει το γράμμα με τις παρατηρήσεις στον Ζήση, εκείνος παράμερα και μόνος διαβάζει το γράμμα)

« Ζήση μου είσαι μικρός και χαριτωμένος. Το μέλλον είναι μπροστά σου. Το φαί σου ήταν ωραίο. Εύχομαι καλή πρόοδο. Βαθμός: 7,5»

(Έρχεται η σειρά του Νικόλα να δειπνίσει με τον Ντούσαν)

Αφηγητής- Ο Νικόλας Πατέρας είναι πρόεδρος της ΠΑΕ Παναθηναϊκός. Του αρέσει η θάλασσα , είναι συλλέκτης κοριών και απεχθάνεται τη ξυριστική μηχανή. Ετοίμασε για τον Ντούσαν ένα κοκτέιλ θαλασσινών. Ψητές γαρίδες με καβουρδισμένο ιππόκαμπο σε σάλτσα από χυμούς φρούτων της θάλασσας. Εντυπωσιακό!
Νικόλας- Το φαγητό μου έχει άρωμα της θάλασσας. Μυρίζει αλμύρα. Για πες μου , έζησες μια γαστρονομική απόλαυση ή όχι? (τεντώνεται στη θέση του με σιγουριά)

Ντούσαν- Ακούγεσαι Σίγουρος Νικόλα….. Ο Ντούσαν όμως είναι αυστηρός κριτής….. (κλείνει το μάτι )

Νικόλας- Κοίταξε Ντούσαν μου. Έχω βγει νικητής, σαν κάλος καπετάνιος, από κάθε λογής φουρτούνα, ε δε πρόκειται να χάσω αυτή τη δοκιμασία από ένα γερασμένο παράγοντα, από τον Σοφοκλή που δε θα σταθεί εμπόδιο και από ένα παιδάκι σαν το Ζήση…. Λέγε πόσα θέλεις?

( Ο Σωκράτης σχολιάζει θυμωμένα στο Σοφοκλή « Τι είναι αυτά που λέει ρε! Ο Πατέρας είναι αυτός που προκαλεί κύριε Πιλαβιε»…. Ο Σοφοκλής απανταει με καταφατικό νεύμα της κεφαλης)

Ντούσαν- Νικόλα ακούγεσαι και δείχνεις σίγουρος για τις ικανότητες σου αλλά και με το προκάτοχο σου τον ραλίστα που φλερτάραμε χρόνια τελικά δεν έδεσε η σάλτσα στο τέλος…

Νικόλας—Ε άλλο τώρα …. Τώρα είμαστε πολυμετοχικοί

Ντούσαν- Ναι δε λέω αλλά ο Ντούσαν δε τα φέρνει πέρα με ένα πρόεδρο , πως θα τα φέρει με πολλούς?

-Μεγάλη παύση –

( Ο Νικόλας αποχαιρετά τον Ντούσαν αφού λάβει και αυτός το γράμμα με τις παρατηρήσεις του. Θα το διαβάσει με μια δόση αυτοπεποίθησης)

«Νικόλα έχεις μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου και δεν είναι κακό. Έξαλλου έχω και εγώ για τον δικό μου. Το πιάτο σου ήταν θεσπέσιο, ιδίως ο καβουρδισμένος ιππόκαμπος. Είσαι ευχάριστη παρέα. Βαθμος:8»

( Ο Σοφοκλής παίρνει θέση. Είναι ο τελευταίος διαγωνιζόμενος)

Αφηγητής- Ο Σοφοκλής είναι Πρόεδρος της ΕΠΟ. Είναι τοξότης με ωροσκόπο κριό και του αρέσει το γκολφ και η Βαλερια Χριστοδουλιδου. Θα προσφέρει στο Ντούσαν το βασιλικό γεύμα μιας παραδοσιακής φασολάδας σοταρισμένη σε βούτυρο και βαλσαμικο . Πως θα κρίνει το φαγητό ο εκλεκτός Πρίγκιπας?

Σοφοκλής – Σας ζήτω συγγνώμη για το φτωχό πλην τίμιο έδεσμα αλλά η οικονομική κρίση γαρ ! (κουμπωμένο χαμόγελο ενοχής)

Ντούσαν- Όχι είναι εξαιρετικό. Ο Ντούσαν θέλει Ελλάδα, θέλει φασολάδα

Σοφοκλής- Ω! μεγάλη μου χαρά τότε…..

Ντούσαν- Είσαι γλυκός και νομίζω ότι θα έχουμε καλή συνέχεια οι δυο μας (Βλέμμα γεμάτο υποσχέσεις)

Σοφοκλής- (αναψοκοκκινισμένο μέτωπο, μάγουλα ροδαλά, ξεροκαταπίνει)…. Χμ να! Η αλήθεια είναι ότι ακόμα δεν έχω ξεμπερδέψει από την παλιά μου σχέση ….να ξέρετε… χμ …. Είναι από τη Γερμανία, ιδιότροπος δε λέω και μακριά μου συνέχεια αλλά να είναι τόσο γλεντζές, τόσο ευχαρος, τόσο νικητής ο μικρός μου Οτο που δε μου πάει η καρδιά να τον αφήσω…….. συγγνώμη….δεν είμαι σίγουρος….

Ντούσαν- (δείχνει θυμωμένος, κτυπά με σθένος το χέρι του στο τραπέζι)….. Δε σας επιτρέπω να εμπαίζεται έτσι ένα πρίγκιπα….. Ήρθατε εδώ να κερδίσετε την αφεντιά μου αλλά δείχνετε ακόμα να έχετε ενδοιασμούς….

Σοφοκλής- Ε με συγχωρείτε , έχετε χίλια δίκια…..

(Ο Νικόλας Πατέρας σχολιάζει στον Σωκράτη «Χα! τα θαλάσσωσε ο Σοφοκλής»)

-Παύση-

(Ο Σοφοκλής διαβάζει το δικό του γράμμα αξιολόγησης)

« Σοφοκλή μου είσαι γλυκός αλλά πρέπει να είσαι πιο σίγουρος για τις προθέσεις σου. Το φαγητό σου ήταν απλό αλλά πολύ ωραίο. Δεν κρύβω ότι με κέρδισε. Κρίμα που με προβλημάτισες με την αναποφασιστικότητα σου. Θα μπορούσες να ήσουν από τώρα ο νικητής. Βαθμός: 8,5»

Σκηνή 2η

Αφηγητής- Ο Ντούσαν γεύτηκε τη συντροφιά και το φαγητό των διαγωνιζομένων. Ποιος θα είναι τελικά ο εκλεκτός της καρδιάς του. Πιο θρόνο θα προτιμήσει ο Πρίγκιπας? Ας πάμε να ακούσουμε την απόφαση του

(Ο Ντούσαν όρθιος κόβει βόλτες μπροστά από τους διαγωνιζόμενους που κάθονται συγκεντρωμένοι απέναντι του έτοιμοι να ακούσουν την ετυμηγορία. Σκεπτικός , αναποφάσιστος παίζει με το κομπολόι. Σκουπίζει τον ιδρώτα από το μέτωπο του.)

Ντούσαν- Πραγματικά η απόφαση είναι δύσκολη. Ο Ντούσαν σας θέλει όλους και κανένα ταυτόχρονα. Ποιος θα με απαλλάξει από αυτή την δοκιμασία θεέ μου? (φέρνει το χέρι στο μέτωπο, κοιτάζει ψηλά, ζητεί επουράνια βοήθεια)

(Ο Σωκράτης δαγκώνει τα χείλη από αγωνία. Ο Νικόλας παίζει αμήχανα με το μούσι του. Ο Ζήσης τρώει τα νύχια του και τον Σοφοκλή τον διαπερνά ένα ρίγος. Οι καρδιές των τεσσάρων πάνε να σπάσουν. Εκλιπαρούν μια λυτρωτική απόφαση. Ο Μπάτλερ πλησιάζει και δίνει ένα σφραγισμένο γράμμα στο Πρίγκιπα προπονητή. Εκείνος το διαβάζει απορημένος)

« Σε προσκαλώ στο secret concert της Δ.Β. Έλα και μη το σκέπτεσαι. Θα σε περιμένω
Με αγάπη
Ντ.Ν»

(Τσαλακώνει το χαρτί και λυγίζει. Ξεσπά σε κλάματα. Ο πρίγκιπας δείχνει να μην αντέχει αυτή την αναπάντεχη τροπή)

Ντούσαν- Δεν μπορώ…. Δεν μπορώ να την αφήσω….. Με συγχωρείτε……

(Τρέχει σαν φυγάς προς άγνωστη κατεύθυνση και εξαφανίζεται. Οι υπόλοιποι μένουν άναυδοι να τον κοιτούν να χάνεται στο σκοτάδι. Για άλλη μια φορά τους άφησε στα κρύα του λουτρού)

Τέλος Τρίτης Πράξης

Το σκληρό reality της ΑΕΚ (Πράξη δεύτερη: Εφιάλτης στη κουζίνα)

Θεατρικό έργο: Το σκληρό reality της ΑΕΚ (Σε τέσσερις πράξεις)
(Μια θεατρική εποποιία από το δεξί μας μπακ)

Πράξη δεύτερη: Εφιάλτης στη κουζίνα

(Πράξη πρωτη εδω)

Ήρωες

Bob kozonis (Bob): 60αρης ελληνοαμερικάνος επιχειρηματίας διατηρεί ελληνικό εστιατόριο στο Σικάγο. Ζητεί την βοήθεια του βραβευμένου Σεφ Έκτορα Μποτρινι για να σώσει την επιχείρηση του

Έκτορας Μποτρινι (Έκτορας) : Βραβευμένος σεφ , παρουσιαστής εκπομπής της τηλεόρασης που εισβάλει στις κουζίνες εστιατορίων τα οποία υποφέρουν από λογής προβλήματα και δίνει λύσεις

Γεωργία Κοζωνη (Γεωργία): Γυναίκα του Bob.

Σκηνικό: Η κάμερα και ο προβολέας παραμένουν στην ίδια θέση με αυτή της πρώτης πράξης, τώρα στο προσκήνιο μια κουζίνα εστιατορίου, ένα τραπέζι στη μέση, στο βάθος ντουλάπια από τσίγκο και ένας μακρύς πάγκος από κάτω τους, κουτάλες και σκεύη κρεμασμένα ψηλά , μια κυκλική ξύλινη βάση με ένα μπαλτά καρφωμένο και δίπλα ψιλοκομμένα κομματάκια από ωμό κρέας, μια μεγάλη σημαία με ένα κιτρινόμαυρο δικέφαλο αετό στη μέση , ο Bob Κωζονης κάθεται στη καρέκλα με τα χέρια ακουμπισμένα στο τραπέζι, φορά ένα πουλόβερ βαμβακερό και παντελόνι μαύρο , που και που περιεργάζεται το καλοσχηματισμένο μουστάκι του που δείχνει να είναι το φετίχ του ,διαβάζει εφημερίδα φορώντας τα γυαλιά της πρεσβυωπίας , την «ώρα για σπορ» που του στέλνουν ταχυδρομικώς από την Ελλάδα για να μαθαίνει τα νέα της ομάδας του , η γυναίκα του όρθια κόβει πατάτες ενώ κατά διαστήματα σκουπίζει τον ιδρώτα από το μέτωπο της παίρνοντας ταυτόχρονα βαθιές ανάσες , ακούγεται εκνευριστικός ο ήχος από τον αποροφητήρα.

-Αυλαία ανοίγει-

Σκηνή 1η

( Η κάμερα στο ΟΝ , ο προβολέας ανάβει. Ο Έκτορας Μποτρινι, ο βραβευμένος σεφ ,στέκεται μπροστά από την κάμερα, φορά ένα τζόκεϊ στο κεφάλι και σκουλαρίκι αστραφτερό στο αυτί, με μάτια φωτεινά και παιχνιδιάρικα και φωνή κοφτή, αφηγείται)

Έκτορας: “Είμαστε πάλι εδώ στο τόπο του εγκλήματος, ένα μήνα μετά την πρώτη επίσκεψη μας στην ταβέρνα του ελληνοαμερικανου επιχειρηματία Bob Κοζωνη. Ο Bob μαζί με τη γυναίκα του είναι έλληνες 2ης γενιάς μέλη της ελληνικής παροικίας του Σικάγο, και έχουν στην κατοχή τους ταβέρνα με ελληνικό φαγητό στο κέντρο της Αμερικανικής μεγαλούπολης. Μας κάλεσαν να τους βοηθήσουμε. Ήρθα και αντίκρισα το χάος. Παντού η αποθέωση της κιτσαριας, κίονες και βλαχομπαροκ μινιατούρες της αρχαίας Ελλάδας, φαγητό άθλιο από τον ιδιοκτήτη της ταβέρνας Bob που θέλει να λέγεται και σεφ, αρνιά γδαρμένα και κρεμασμένα έξω από τη βιτρίνα του μαγαζιού σαν σε χασάπικο, εικόνα άθλια και ξένη για το μέσο αμερικάνο. Σε τρεις μέρες τα αλλάξαμε όλα. Διακοσμήσαμε το χώρο υιοθετώντας ένα διακριτικό φολκλόρ στυλ , περιορίσαμε το μενού και βάλαμε στη κουζίνα τη γυναίκα του Bob Γεωργία που μου έδειξε ταλέντο στο μαγείρεμα. Ο κόσμος ήρθε γεύτηκε τα φαγητά και έφυγε ικανοποιημένος . Για να δούμε , πως πάει τώρα το μαγαζί, ο Bob και η γυναίκα του ακολουθησαν τις συμβουλές μας;”

(Είσοδος Έκτορα στη κουζίνα περιεργάζεται το χώρο με τη χούφτα του να αγκαλιάζει το πιγούνι, μορφασμοί απογοήτευσης, ακατάληπτες βρισιές σαν φτυσιδια βγαίνουν από το στόμα)

Bob: Καλωσόρισες Έκτορα (αφήνει το γυαλί της πρεσβυωπίας να κρεμαστεί στο σβέρκο του, διπλώνει την εφημερίδα, τείνει το δεξί χέρι για χειραψία τυπική και λίγο ένοχη)

Έκτορας: Καλώς σας βρήκα ( ανταποδίδει τη χειραψία πεταχτά, κοιτάζει γύρω του , κάνει εμφανή τη δυσαρέσκεια του)… βλέπω ότι οι συμβουλές μου για το μαγαζί έπεσαν στο βρόντο (τόνος ειρωνικός , κινείται γύρω από το πάγκο της κουζίνας σαν στρατηγός σε επιθεώρηση μαγειριών στρατώνα, ο Bob δεν τον ακολουθει με τα μάτια, η Γεωργία σκουπίζει τα χέρια από τα νερά αμήχανα για ώρα με μια παρδαλή πετσέτα)…. Χμ… γιατί έτσι Bob;

Bob: Έκτορ σε ευχαριστω για τις συμβουλες σου αλλα θέλω ν’ ακολουθησω my way …..καταλαβαίνεις

Έκτορας: Και your way σημαίνει να συνεχίζεις να μαγειρεύεις για τον άμοιρο το κοσμάκη και να πηγαίνει η επιχείρηση κατά διαόλου (κτυπά το χέρι στο πάγκο , η φωνή του ελαφρώς δραματοποιημένη )

Bob: Κοίτα Έκτορα σέβομαι τα πτυχία σου αλλά προκαλώ όλους όσους με αμφισβητούν να έρθουν να ελέγξουν την μαγειρική ικανότητα του sef Μπομπ κωζονη για την οποία όλη η ομογένεια παραμιλά…..

Έκτορας: (διακόπτει θυμωμένος)…. Ποια ικανότητα ρε πουστη μου (δείχνει εκτός εαυτού , πετά τη κουτάλα στο τοίχο , αδειάζει τα κακοβρασμενα μακαρόνια από τη κατσαρόλα στο πάτωμα, κλωτσά το πάγκο, συνεχίζει να βρίζει αυτή τη φορά καθαρά) … ήρθα και έστρωσα τη ταβέρνα … σου είπα να κάτσεις μπροστά να μιλάς με το κόσμο να αφήσεις τη μαγειρική στη Γεωργία στην οποία διέκρινα ένα ταλέντο και εσύ συνεχίζεις να κάνεις του κεφαλιού σου… ούτε καν τα γδαρμένα αρνιά που στάζουν αίμα δεν ξεκρέμασες από την είσοδο….. τι να πω… ταβέρνα μοντέλο την έκανες μπουρδελο μπομπ αγόρι μου (πεταει τη πετσέτα στο πάτωμα, προσγειώνεται στα πόδια της Γεωργίας που παρακολουθεί εδώ και ώρα το ξέσπασμα του βραβευμένου σεφ με τα μάτια χαμηλωμένα, σιωπηρή και προβληματισμένη)

Bob: Έκτωρ cool boy, ίσως οι φιλοσοφίες μας διαφέρουν… εγώ βλέπω το ταβερνάκι ως χόμπι, εσύ βλέπεις ως money. Εξάλλου λεφτά I take from οικοδομή . Έχω όπως ξέρεις τρελή μπιζνα με real estate…. Έχω κτίσει το μισό Σικάγο!

Έκτορας: …και γιατί δε χρηματοδοτείς γαμω το κέρατο μου το τράγιο την ταβέρνα ρε Μπομπ με τα κέρδη των άλλων επιχειρήσεων ; …. Θεέ μου θα τρελαθώ!… μας δουλεύεις ψιλό γαζί Bob ….. και αν δε φταίει κάποιος σε όλη την υπόθεση αυτός είναι η Γεωργία … (δείχνει τη γυναίκα του Bob που συνεχίζει να είναι αμέτοχη στη συζήτηση)

Bob: (σηκώνει για πρώτη φορά το τόνο της φωνής του, φωνή στεντόρεια, σταθερή , βλέμμα ευθύ) …. Δεν επιτρέπω σε κανένα να αμφισβητεί με ειρωνείες την οικονομική μου κατάσταση… προκαλώ να φέρεις ορκωτούς λογιστές να κάνουν αποτίμηση of my money for god’s shake….

-μεγάλη παύση-

(Έκτορας και Bob κοιτιούνται χωρίς να μιλούν για λίγα λεπτά, ο Έκτορας παίρνει παράμερα την Γεωργία, Ο Bob καθεται πάλι στο μικρό τραπέζι και τάχαμου αδιάφορα ρίχνει ματιές στην εφημερίδα)

Έκτορας: (φωνή μειλίχια, ψίθυροι συμβουλής ) Γεωργία καταλαβαίνω ότι βρίσκεστε σε δύσκολη κατάσταση… θα ήθελα να καταβάλεις κάθε προσπάθεια για να φέρεις το σύζυγο σου στα λογικά του … αν ακολουθησετε τις συμβουλές μου δε θα έχετε κανένα πρόβλημα….(χαϊδεύει στοργικά τη πλάτη της, )

Γεωργία: (φωνή σπαρακτική, βλέμμα χαμηλωμένο, υποτακτικό) Θα κάνω ο,τι μπορώ Έκτορα… Ευχαριστώ

Έκτορας: Σου δίνω αυτό το ποσό για τα τρέχοντα χρέη και την ευχή μου να πάνε όλα καλά (βάζει στη τσέπη της ποδιάς της την επιταγή , γυρνά στη κάμερα και χαρίζει ένα πλατύ χαμόγελο)

Γεωργία: Ευχαριστώ πολύ για όλα ( με το ζόρι αφήνει ένα μειδίαμα να ζωγραφίσει το ντροπαλό της πρόσωπο)

Έκτορας: (γυρίζει προς τον Bob)… Λοιπόν Bob χάρηκα… εύχομαι τα καλύτερα… δυστυχώς δεν καταφέραμε να αλλάξουμε πολλά αλλά αυτά έχει η ζωή….χμ…. να είσαι καλά

Bob: Ευχαριστώ…… (χαμογελούν ο ένας στον άλλον πεταχτά και τυπικά, χαιρετιούνται από απόσταση)

-Ο Έκτορας αποχωρεί προς την έξοδο κουνώντας το κεφάλι του δεξιά αριστερά, φέρνοντας τα χέρια στη ανάταση σαν να εκλιπαρεί θεϊκή χάρη σε ένα αριστοτεχνικό τελετουργικό απόγνωσης και παραδοχής αποτυχίας-

( η κάμερα στο οφ , ο προβολέας σβήνει)

Σκηνή 2

(Ο Bob κάθεται στο τραπέζι , η «ώρα για σπορ» απλωμένη δίπλα στην άδεια σαλατιέρα, «Η ΑΕΚ σε κρίση, ζητείται λύσις» το παχυλό πρωτοσέλιδο μοιάζει με προσευχή σωτηρίας, ο Bob κοιτά το πρωτοσέλιδο και ύστερα με μιας τη σημαία με τον κιτρινόμαυρο δικέφαλο αετό και ύστερα πάλι το πρωτοσέλιδο, το ισχνό φως του λυχναριού φωτίζει το πρόσωπο του που δείχνει χαμένο σε έντονες σκέψεις σαν να κατεργάζεται σχέδια μεγαλειώδη, στο βάθος η Γεωργία καθαρίζει τον πάγκο και τα ντουλάπια της κουζίνας με ένα ξεσκονόπανο και ύστερα ανάβει το καντηλάκι κάτω από την εικόνα του Χριστού , κάνει πεταχτά το σταυρό της)

Bob: (σπάει τη σιωπή) Γυναίκα το αποφάσισα. Θα γυρίσουμε στη πατρίδα. (παίζει με το μουστάκι του)…. Θα πουλήσουμε τη ταβέρνα και θα πάμε στην Ελλάδα…. Το μέλλον μας βρίσκεται στο ελληνικό ποδόσφαιρο ( χαμογελά ευτυχισμένος, δείχνει ορεξάτος για πρωτοβουλίες, για καινούργια όνειρα)

Γεωργία: ( δεν μπορεί να τον αντικρίσει, έχει τη πλάτη της στραμμένη σε εκείνον, σφίγγει το πρόσωπο της, συγκρατεί τα δάκρυα,)……. Ο,τι πεις Μπάμπη μου …. (το βλέμμα στο πάτωμα)

-Το τηλέφωνο κτυπά , αναστατώνει την σιωπή, η Γεωργία το σηκώνει και ύστερα από λίγο το κλείνει-

Bob: Ποιος ήταν στο τηλέφωνο ;

Γεωργία: Παράξενο… (απορία έντονη)… Κερδίσαμε λέει δυο προσκλήσεις για την secret concert της ελληνίδας σταρ Δ.Β στην Αθήνα ….. Μα τον Άγιο Παντελεήμονα δε θυμάμαι να πήρα μέρος σε κάποιο διαγωνισμό…..!

Τελος δεύτερης πράξης

Πιθανή φιγούρα βραβευμένου Σεφ στη κουζίνα του Bob.

Το σκληρό reality της ΑΕΚ (Πράξη πρώτη: Για λογαριασμό σας)

Θεατρικό έργο: Το σκληρό reality της ΑΕΚ (Σε τέσσερις πράξεις)
(Μια θεατρική εποποιία από το δεξί μας μπακ)

Πράξη πρώτη: Για λογαριασμό σας

Ήρωες:

Νίκος Σαμοΐλης (Ν.Σ) – Παρουσιαστής εκπομπής της τηλεόρασης με θέμα τη ρύθμιση οικονομικών χρεών άτυχων πολιτών

Νίκος Νοτιάς (Ν.Ν)- άτυχος πολίτης ζητά τη βοήθεια του Ν.Σ για να σώσει την επιχείρηση του

Νίκος Θανόπουλος (Ν.Θ)- υπάλληλος του Ν.Ν

Σκηνικό: Ένα σαλόνι νεοκλασικού κτηρίου, πίνακες κάποιας αξίας στους τοίχους, μινιμαλ διακόσμηση, το έμβλημα του βυζαντίου πίσω από το σύνθετο. Ένας καναπές μαύρος όπου κάθονται δυο κύριοι, ο ένας κάθεται στην άκρη δεξιά, σταυροπόδι, ανήσυχος με τα χέρια δεμένα στο γόνατο του δεξιού ποδιού και με τη πλάτη ελαφρώς γυρισμένη στον άλλον που κάθεται στο αριστερό άκρο με το ένα πόδι κομπρεσέρ να κουνιέται συνεχώς και τα χέρια ελεύθερα. Στο προσκήνιο ένας προβολέας φωτίζει το σκηνικό και μια κάμερα στατική μπροστά του.

Αυλαία ανοίγει

(Ο προβολέας και η κάμερα στο on. Ο Ν.Σ με ύφος επαγγελματικό , ντυμένος με κουστούμι ακριβό , και γραβάτα με κόμπο σοβαρό φέρνει τις άκρες των δακτύλων του να ενωθούν μεταξύ τους σε μικρή απόσταση από το στέρνο. Όρθιος, κοιτά το φακό της κάμερας βαθιά και με το σαγόνι σε ελαφρά κλίση προς τα κάτω ξεκινά την εισαγωγή του)

Ν.Σ : Σήμερα βρισκόμαστε στο σπίτι του κύριου Νοτιά. Ο Νίκος 50αρης επιχειρηματίας έχει προβλήματα με την επιχείρηση του, την ΠΑΕ ΑΕΚ. Μαζί του ο κύριος Θανοπουλος διαχειριστής και διευθύνων σύμβουλος στο μαγαζί του Νίκου. Ο 40αρης Κύριος θανοπουλος αν και έμπειρο στέλεχος δυστυχώς φαίνεται να ατύχησε και βρίσκεται εδώ να βοηθήσει το φίλο του Νίκο να βγει από το αδιέξοδο. Μας κάλεσαν να δώσουμε τη λύση για λογαριασμό τους. Για να δούμε θα τα καταφέρουμε …..

(στρέφει το πρόσωπο στους δυο κυρίους στο καναπέ)

Ν.Σ: Πείτε μου Κύριε Νοτιά, η επιχείρηση σας είναι μια ποδοσφαιρική ανώνυμη εταιρεία που λέγεται ΑΕΚ, σωστά;

Ν.Ν: Ναι έτσι είναι.

Ν.Σ: Και την έχετε μαζί με ένα όμιλο επενδυτών – μετόχων…. Σωστά;

Ν.Ν: Ναι και διαχειριστής έχει αναλάβει ο Κύριος θανοπουλος….ναι έτσι είναι… ναι…χμ…. να ξεκαθαρίσω όμως κάτι… την ΠΑΕ την «κληρονομήσαμε» (παράλληλη χειρονομία αποσιωπητικών με τα δυο χέρια σε σχήμα “ “) από ένα φίλο που τρέξαμε να βοηθήσουμε όταν μας το ζήτησε πριν 5 χρόνια και μας άφησε μόνους στα δύσκολα πριν ένα χρόνο … και … φεύγοντας μας άφησε και χρέη…..Κύριε Σαμοιλη δε θα λέγαμε όχι αν μπορούσαμε να την ξεφορτωθούμε… καταλαβαίνετε …. (συνωμοτικό χαμόγελο….)

(συγκαταβατική κίνηση του κύριου Θανοπουλου με το κεφάλι… προς στιγμήν δεν φαίνεται διατιθέμενος να επέμβει)

—-παύση—-

Ν.Σ: Κύριε Νοτιά θα ήταν μια λύση αλλά όπως βλέπω από τη λογιστική αποτίμηση της εταιρείας σας πρέπει κάποιος επενδυτής να αναλάβει όχι μόνο την διαχείριση της ομάδας αλλά και τα υπέρογκα χρέη της. Δεν είναι εύκολο … αν καταλαβαίνετε….χμ…μάλλον πρέπει να βρούμε μια λύση εκ των εσω….

Ν.Ν: Σίγουρα….χμ…σωστό….. (ένδειξη απογοήτευσης…)

—μικρή παύση–

Ν.Σ: Εντάξει ας προχωρήσουμε στην ανάλυση (ένας μαυροπίνακας εμφανίζεται στην σκηνή, μια κιμωλία και ένα σφουγγάρι βρεγμένο. Χαράζει πάνω του ένα πίνακα σταυρωτό. Στη μια πλευρά έσοδα στην άλλη έξοδα)…… Πήρα από τον λογιστή της εταιρείας σας τα απαραίτητα έγγραφα και προχώρησα σε μια cost-benefit analysis ….πρόχειρη…. χμ… μου είπατε λοιπόν ότι έχετε πάρει 15 δάνεια για απόκτηση παικτών, χρωστάτε στο Οακα για τη χρήση του γηπέδου, ενώ παράλληλα τρέχουν λειτουργικά έξοδα για φροντιστές, μισθούς , ενοικίαση γραφείων και άλλα. Αν βάλουμε μόνο τους τόκους των δανείων, δόσεις συμβολαίων και υπολογίσουμε τα χρέη από μεταχρονολογημένες επιταγές που λήγουν μπαίνουμε μέσα…. (παύση, ξερό βήξιμο, ένα ποτήρι νερό, μια, δυο γουλιές, χαλάρωμα της γραβάτας, ακόμα ένα βήξιμο αυτή τη φορά πιο ηχηρό) … γύρω στα 35 εκατομμύρια ευρώ (ξεροκαταπίνει). ….Να σας πω την αλήθεια κάνω την εκπομπή καιρό τώρα αλλά σε τέτοια κατάσταση δεν έχω έρθει ποτέ αντιμέτωπος

—παύση … εκκωφαντική σιωπή δευτερολέπτων, μοιάζουν με ώρες—

Ν.Θ: Ουαου !! it must be a record… (ανοίγει το στόμα του για πρώτη φορά…ανασκουμπώνεται, βγαίνει στην επίθεση) , κοιτάτε κύριε Σμοιλεδη, καταλαβαίνω…χμ…αλλά τουλάχιστον έχουμε μια εργασία σε περίοδο οικονομικής κρίσης….και όπως λέει η mom καλύτερα δουλεία με χρέος παρά άνεργος χωρίς χρέος…or something like this…

(Νοτιάς – Θανοπουλος αλλάζουν ματιά φευγαλέα, ιδρώνουν, σκουπίζονται με χαρτομάντιλο, ανησυχία)

Ν.Σ: Λοιπόν κύριε θανοπουλε νομίζω ότι δεν έχετε καταλάβει τη σημαντικότητα της κατάστασης. Βρίσκεστε στο χείλος του γκρεμού ή έστω στην εντατική και αντιμετωπίζετε την ευθύνη με επιπόλαια γνωμικά (ύφος επικριτικό, τόνος διδακτικός, βλέμμα ευθύ, διορθώνει τη γραβάτα του). Τέλος πάντων ας προχωρήσουμε … έχω ξεχάσει κάτι στις υποχρεώσεις σας που δε μου έχετε αναφέρει ίσως;

Ν.Ν: Ναι ξέχασα να αναφέρω ένα δάνειο καταναλωτικό για να αγοράσουμε τα δικαιώματα του τραγουδιού-ύμνου που μας έφτιαξε ο γνωστός μουσικοσυνθέτης Φοίβος … ξέρετε…έπρεπε…. να! ήταν καλό αποτέλεσμα από καλλιτεχνικής απόψεως βεβαίως…χμ…(ξεφυσά δυνατά)

Ν.Σ: Νίκο ζήτησα (σταυρώνει τα χέρια στο στέρνο, υψώνει διακριτικά τη φωνή) από τη πρώτη επαφή να υπάρχει ειλικρίνεια μεταξύ μας. Συμφωνήσατε ότι θα μου τα πείτε όλα. Με καλέσατε για να δώσουμε μια βιώσιμη και λογική λύση , αν κρίνετε ότι δε με χρειάζεστε καλύτερα να φύγω.

Ν.Ν: Όχι προς θεού , δικό μου λάθος… συγγνώμη … (το κεφάλι στο πάτωμα)

Ν.Σ: Έστω….

—μικρή παύση–

Ν.Ν: Τι μπορούμε να κάνουμε; (φωνή σπαστή σχεδόν τρεμάμενη που περιμένει το θαύμα και κρέμεται από τα χείλη ενός επίδοξου σωτήρα)

Ν.Σ: Λοιπόν συνεχίζουμε (ορνιθοσκαλίσματα αριθμών με μηδενικά γεμίζουν τη πλευρά των εσόδων στο μαυροπίνακα)….χμ… τα έσοδα της εταιρείας από χορηγούς , εισιτήρια διαρκείας και μπουτίκ δε μπορούν να βοηθήσουν και τόσο. Καλύπτουν μισθούς και κάποιους τόκους… Θα πρότεινα (μικρή παύση)….να το πούμε λαϊκά , να «σκοτώσουμε» κάποια πάγια…

Ν.Θ: Για Άρθρο 44 τι θα λέγατε; (ένα μικρό ξέσπασμα αναζητά την κατάφαση)

Ν.Σ: Προσπερνώ για άλλη μια φορά την επιπολαιότητα σας και θέτω την εξής λύση στο τραπέζι. Προτείνω να πουλήσουμε το Νατσο Σκοκο στον Παναθηναϊκό. Θα είναι μια ανάσα

Ν.Θ: Όχι! όχι! Προτιμώ καλύτερα να πουλήσουμε το γήπεδο … στη νέα Φιλαδέλφεια… νομίζω ότι έχουμε ένα γήπεδο εκεί… ε dear Nikos? (κοιτά τον Κύριο Νοτιά με απορία)

Ν.Σ: Έστειλα ήδη εκτιμητή να μου δώσει μια τιμή για το ακίνητο σας. Με λύπη του διαπίστωσε ότι στη θέση του γηπέδου υπάρχει μια χαβούζα … άντε και λίγα χόρτα για να κόβουν οι νοικοκυρές της γειτονιάς για σαλάτα…. Πραγματικά διαπιστώνω ότι υπάρχουν πλήρη μεσάνυχτα για τα πάγια της εταιρείας σας .

(Νοτιάς- θανοπουλος κοιτούν ο ένας τον άλλον με έκπληξη … η άγνοια φέρνει σύγχυση εκείνη με τη σειρά της ένα αίσθημα παραίτησης … το έδαφος χάνεται κάτω από τα πόδια τους…. Τα σώματα τους παραλύουν στο καναπέ)

Ν.Θ: Oh no…. disaster….

Ν.Σ: Λοιπόν κύριοι δε πρέπει να κρυφτούμε άλλο πίσω από το δάχτυλο μας. Πρέπει να προχωρήσουμε σε λύση ριζοσπαστική. Πρέπει να πουλήσετε το μεγαλύτερο κεφάλαιο αυτή τη στιγμή στην ομάδα (μικρή παύση, βλέμμα στραμμένο στη κάμερα, κοντινό, η καρδιά ταμπούρλο που πάει να σπάσει)…..τον Ντούσαν Μπάγιεβιτς

—σιωπή, παύση μεγάλη, βλέμματα χαμένα στο κενό, πρόσωπα σκεπτικά….ο ήχος στα κινητά των τριών ξαφνικά και ταυτόχρονα ειδοποιεί για τη λήψη κάποιου μηνύματος —

Κοιτούν την οθόνη του κινητού με έκπληξη

Sms: Κερδίσατε μια θέση για το secret concert της ελληνίδας σταρ Δ.Β….
Αποστολέας: Άγνωστος

(Τα φώτα σβήνουν, η κάμερα στο off)

Τέλος πρώτης πράξης

Πιθανή φιγούρα Ν.Σ

Ελληνική πραγματικότητα

Έτσι ξαφνικά. Το παραμύθι ξεκινούσε καταπληκτικά. Συλλαλητήρια, φωνές ενωτικές, και ριζοσπαστικές αποφάσεις καταλήγουν στο πολυμετοχικό σχήμα. Παναθηναΐκάρες με γερά πορτοφόλια και τριφύλλια στη καρδιά, με την αγνή λαϊκή ερμηνεία της ανιδιοτελούς αγάπης για την ομάδα ,τουλάχιστον επικοινωνιακά, παίρνουν τις τύχες των πρασίνων μια ωραία πρωία. Ξοδεύονται λεφτά, πακτωλός χρημάτων μα το σημαντικότερο υπάρχει ένα σχέδιο , ένα όραμα μια κάποια οργάνωση. Η παρέλαση των ξένων τεχνικών είχε ως σημαιοφόρο τον Τεν Κατε. Έλα ιπτάμενε ολλανδέ να μεταφέρεις στους παίκτες, στο εντυπωσιακό πλήρες ρόστερ μας, τη νοοτροπία της Τσέλσι και της Μπαρτσα. Μια φορά και ένα καιρό όλα ακούγονταν αρμονικά και δεν θα μπορούσαν να καταλήξουν κάπου αλλού εκτός από ένα happy ending χολιγουντιανών φαντασμαγορικών διαστάσεων μα εδώ είναι Ελλάδα και τα θαυμαστά παραμύθια δεν είναι πιστευτά.

Μεγαλοκοκκορια σε ένα λαοφιλές κοτέτσι λαλούν συλλογικά και καθυστερούν το ξημέρωμα, αν ποτέ τους βρει το ξημέρωμα. Αντιφάσεις, δηλώσεις επί δηλώσεων, αποχωρήσεις, εκκωφαντικές σιωπές μαζί με γκρίνιες στο κοτέτσι. Όλα αυτά με την ομάδα για τα καλά μέσα στους τρεις στόχους της. Δίνονται σε μια σεζόν όσα χρήματα είχαν δοθεί στην ομάδα σε πέντε και στο πληρέστατο ράστερ από ποτέ συνεχίζουμε να βρίσκουμε αδυναμίες και εμφανής ελλείψεις. Ο Πατέρας, ο πρόεδρος κόκορας, εξηγεί το περίφημο πλάνο:

«Σχεδιασμό διετή, εμπιστοσύνη στο προπονητή, όλοι θα κριθούν στο τέλος»

Και αυτοαναιρείται

«Η υπομονή εξαντλήθηκε ιπτάμενε ολλανδέ. Τέλος»

Ο παναθηναϊκός βρέθηκε δέσμιος μιας μάλλον ξένης νοοτροπίας κόντρα στην ελληνική πραγματικότητα. Έστω και αργά απελευθερώθηκε από τους περίεργους πειραματισμούς με τρόπο αιφνιδιαστικό με τρόπο κοκαλικό. Παντιέρα της ελληνικής πραγματικότητας δεν ήταν ποτέ η πίστη στο όραμα, η προστασία του πλάνου , η υπομονή , ο μακρόχρονος προγραμματισμός. Θάφτηκαν και αυτά , όπως κάποτε το περίφημο πλάνο πενταετίας για ευρωπαϊκό τίτλο, στο βωμό του ερασιτεχνισμού, του αδέξιου αυθορμητισμού, της προχειροδουλειάς , της επικίνδυνης ανυπομονησίας, της γελοίας ψύχωσης. Εγώ χαίρομαι γιατί επιτέλους τα κοκόρια δε θα κοροϊδεύουν τον εαυτό τους. Ο επιχειρηματίας βγενοπουλος, ο καπετάνιος Πατέρας που στήριζαν με σθένος το παραμύθι ήταν οι πρώτοι που άνοιξαν την παροχή ρεύματος στην ηλεκτρική καρέκλα του Προπονητή. Ας μη κοροϊδευόμαστε. Η ελληνική νοοτροπία που με σθένος παλέψαμε να απαλλαγούμε από δαυτη βγήκε για άλλη μια φορά νικήτρια. Ο στόχος ήταν ψεύτικος, καιρός να επαναφέρουμε την τάξη. Η ανακωχή με την ελληνική πραγματικότητα είναι γεγονός, φέρνουμε ένα δίδυμο προπονητών για να μπορέσουν να προσαρμοστούν στις επιταγές της.

Ο Τεν Κατε είχε τα καλά και τα κακά του, όπως κάθε προπονητής. Σίγουρα σε μια ομάδα που αγνοεί την έννοια πρωταθλητισμός τα τελευταία χρόνια δεν θα μπορούσε να κάνει θαύματα. Λοιδορήθηκε όσο λίγοι , άλλες φορές δίκαια , άλλες άδικα. Πολλοί θα σπεύσουν να πουν ότι η αποχώρηση του ήταν σωστή και ας άργησε να γίνει. Άλλοι θα συμφωνήσουν με τον Πατέρα με την κίνηση της απόλυσης για λόγους προληπτικούς. Εγώ με το ίδιο σκεπτικό έχω κάθε δικαίωμα να πιστεύω ότι ο παναθηναϊκός θα μπορούσε με τον ολλανδό στο πάγκο να δήξει το κατάλληλο πρόσωπο τη κατάλληλη χρονική στιγμή, στο δεύτερο γύρο που κρίνονται όλα. Δε θα μάθω ποτέ αν θα δικαιωνόμουν.

Ο Ολλανδός με το φυσικό σολαριουμ και το εκφραστικό χαμόγελο μάλλον προσπάθησε να ενταχθεί στην ελληνική πραγματικότητα χωρίς να την κατανοήσει ποτέ. Το συμπέρασμα του ο δικός μου επίλογος.

«Έχω την αίσθηση πως περίμεναν θαύματα. Πέρυσι ήταν ικανοποιημένοι από το ποδόσφαιρο που παίζαμε, αλλά ήθελαν περισσότερους βαθμούς. Φέτος έχουμε περισσότερους βαθμούς και ξαφνικά ενδιαφέρονται για το θέαμα. Πάντα θα βρουν κάτι…».

Και το αλαλούμ στη ψωροκώσταινα συνεχίζεται με αμείωτο ενδιαφέρον.

Ειδήμων της μπάλας.

Προσκλητήριο

Αγαπητοί φίλοι

Την Κυριακή το Ελληνοαμερικάνικο ινστιτούτο του Σικάγο, ένας από τους σημαντικότερους οργανισμούς της ομογένειας στις Η.Π.Α, διοργανώνει τον ετήσιο χορό του.

Η βραδιά θα ξεκινήσει στις 6μμ. και θα λάβει χώρα στο εστιατόριο Ακρόπολις, στο κέντρο της πόλης.
Την έναρξη της εκδήλωσης θα κηρύξει ο πρώην υποψήφιος πρόεδρος, Μάικλ Δουκάκης. Κατά τη διάρκεια του δείπνου-χορού θα βραβευτεί ο πρώην Αμερικανός σύμβουλος του κογκρέσου Τζορτζιο Στεφανόπουλος.
Ανάμεσα στους υψηλούς προσκεκλημένους της βραδιάς είναι οι Ed Royce (μέλος του κογκρέσου), Loretta Sanchez (μέλος του κογκρέσου), Dr. Vernon Smith (βραβευμένος με Nobel), η Ελληνίδα τραγουδίστρια Άννα Βίσση, ο τραγουδοποιός – συνθέτης Yannis (Θα παίξει στο πιάνο το τραγούδι ύμνο για το ελληνικό γιαούρτι) και ο δικός μας άνθρωπος Θωμάς χανκς που θα διηγηθεί ιστορίες από τις διακοπές του στα ελληνικά νησιά μαζί με τη ελληνίδα συμβία του.

Θα ακολουθήσει λαχειοφόρος αγορά. Τα έσοδα θα διατεθούν υπέρ της ενίσχυσης του συλλόγου «Καλομοίρα» για τα άπορα παιδιά ελληνοαμερικανικών που ψάχνουν μια θέση στη τηλεόραση της Μαμάς πατρίδας. Για φέτος στη χοροεσπερίδα μας ο πρώτος λαχνός προσφέρει στο νικητή το πλειοψηφικό πακέτο της ΠΑΕ ΑΕΚ μαζί και τον Αλέξι Λάλα για τεχνικό διευθυντή της ομάδας.

Η Βραδιά θα κλείσει με ελληνικούς χορούς.

Με τιμή

Ο πρόεδρος του Ινστιτούτου

Nasos Thanopoulos

Η μάχη του “Emirates”

Μικρό παιδί σαν ήμουν και εγώ, αγνός πατριωτακος κάποτε, με τάιζαν με το κιλό εθνική προπαγάνδα. Τιμή και δόξα στη νοοτροπία της φουστανέλας και στο ανελέητο μπόλιασμα ελληνικής υπερηφάνειας δωρεάν από το εκπαιδευτικό μας σύστημα. Μα θυμάμαι κυρίως την αγάπη για τις παράγωγες του Φίνου στο παλιό καλό ελληνικό κινηματογράφο (Σπερατζα rip). Εκεί που λάτρεψα τον Παπαφλέσσα. Τον έπαιζε ο Παπαμιχαήλ -δε μπορεί θα το έχετε δει. Θυμάμαι τη σκηνή στο τέλος με 200 άνδρες και το Πετρομπεη Μαυρομιχάλη να κρατούν γερά το λόφο στο Μανιάκι απέναντι στις ορδές του εκσυγχρονισμένου και πολυάριθμου στρατού του στρατηγού Ιμπραήμ. Άντεξαν την επίθεση, έπεσαν ηρωικά στο τέλος , πρώτος στο θάνατο , πρώτος και στη ζωή ο Γρηγόριος Διάκος (Παπαφλέσσας). Θυμάμαι τα ματωμένα ράσα του και το φιλί του Ιμπραήμ στο νεκρό μας ήρωα και κλαίω μα το θεό , ακόμα κλαίω.

Σήμερα ο Παπαφλέσσας ήρθε και κάθισε δίπλα μου μπροστά από την οθόνη του υπολογιστή. Ναι είχε τη φάτσα του Παπαμιχαήλ και η φουστανέλα του ήταν τίγκα στο φρέσκο αίμα. Είδαμε μαζί τα πρωτοσέλιδα των ελληνικών αθλητικών εφημερίδων. Έκλαψε ο Γρηγόρης. Αν είναι δυνατό. Τον είχα για σκληρό. Του έδωσα ένα μυξομάντιλο και τον χτύπησα στον ώμο να συνέρθει. Τον ρώτησα γιατί κλαίει και την ίδια ώρα τον λυπόμουν. Μου είπε με τρεμάμενη φωνή, ότι αναγνώρισε στο πρόσωπο του Αντώνη Νικοπολιδη τον αδελφό του. Το μαλακα το Παπαφλέσσα σήμερα τον σιχάθηκα με όλη μου την ψυχή. Τον έσπρωξα με δύναμη και τον απώθησα στο εξώτερο της φαντασίας μου. Μετά σιγουρεύτηκα . Ραγιάδες ήμασταν , ραγιάδες παραμένουμε.

Χτες κάποιοι διδάξαν πως παίζεται το ποδόσφαιρο άλλοι δίδαξαν πως παίζεται το ταμπούρι. Πάλι τις καρδιές μας κέρδισε ο ήρωας και όχι η στρατηγική, η τακτική η αποθέωση της ανάπτυξης και της ομαδικής λειτουργιάς. Αν ο Παπαφλέσσας πήγε με 200 απέναντι σε χιλιάδες εμείς πάμε 11 εναντίον 11, αν ο Παπαφλέσσας πολέμησε με σπαθί απέναντι σε μπαρούτι (θεέ μου τα λέω καλυτέρα και από τον καρατζαφυρερ) εμείς πάμε με κάλτσες και παπουτσάκια απέναντι σε κάλτσες και παπουτσάκια. Αν νομίζουμε ότι πάμε ξυπόλητοι στα βρετανικά αγκάθια φταίει η νοοτροπία μας και όχι 500 χρόνια σκλαβιάς. Δε πειράζει εμείς αγαπάμε του ήρωες και απ’αυτους έχουμε να φαν και οι κότες.

Κείτεται κάτω από τα γκολπόστ. Πλημμύρα το αίμα και ο ιδρώτας σκεπάζουν την ηρωική του φιγούρα. Μοιάζει με θεϊκή μορφή πολέμαρχου αγγέλου. Ο Βενγκερ με τους υπασπιστές του πλησιάζουν το χωράφι με τα πτώματα. «Αυτός είναι?» ρωταει τον έναν . Δεν βρίσκει απάντηση, το φως του νεκρού ήρωα μαγκώνει την μιλιά τους. Τον σέρνουν με τιμές μέχρι το δοκάρι. Εκεί θα σταθεί λες και παταει ο ίδιος στα πόδια του. Εκεί ακόμα να φοβερίζει όρθιος και να αντιστέκεται απέναντι στις αβυσσαλέες επιθέσεις τους. Τον κοιτά και νιώθει για πρώτη φορά στη ζωή του δέος για θνητό. Δεν είναι αναγνώριση εκείνη τη στιγμή είναι πηγαία λατρεία σχεδόν έρωτας. Σκύβει και τον φιλά στο ματωμένο του μέτωπο. ΑΘΑΝΑΤΟΣ!

Πάμε ωρέ αδέλφια!!!

Ειδήμων της μπάλας

Ο γεροξεκούτης

Το καφενείο θα κλείσει σήμερα νωρίς. Οι θαμώνες δε διαμαρτύρονται. Έχει παναθα σήμερα ξέρουν. Κατεβάζει τα στόρια και περνά το λουκέτο στη βάση τους με προσοχή. Από τότε που το έκαψαν στις ταραχές του Δεκέμβρη προσέχει. Το καφενείο το αγαπά. Η δεύτερη αγάπη μετά τη μπάλα. Το έχει από τότε που κρέμασε τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια…. Τα έβαλε μάλιστα σε μια γυάλινη βιτρίνα στο τοίχο του μαγαζιού φάτσα κάρτα στην εισοδο…να θυμίζουν σε όποιον μπαίνει που πάει να πιει καφέ….. «στο ναό του θεού» όπως συνηθίζει να λέει.

Το καφενείο είχε πάντα αθλητικό χαρακτήρα. Παντού φωτογραφίες παλαιμάχων, μαζί και δίκες του από τα γήπεδα, λάβαρα ομάδων και ένα μεγαλοπρεπέστατο τριφύλλι, σεντόνι κρεμασμένο πίσω στο μπαρ. Στην αρχή το κρατούσε παραδοσιακό για παλιούς συμπαίκτες και φίλους, σέρβιρε ελληνικό και λουκουμάκι, ο ίδιος, μαζί και ιστορίες από τα γήπεδα, κερασμένες με γλαφυρό τρόπο από τα χείλη τα δικά του, τα χείλη του στρατηγού. Με την αλλαγή των καιρών ήρθε και η αλλαγή στο καφενέ. Το έκανε μοντέρνο, άρχισε να σερβίρει και φρεντο , έκανε πελάτες νέους αλλά ποτέ δε τους είδε με συμπάθεια. Τον αθλητικό χαρακτήρα όμως του μαγαζιού δεν τον άλλαξε. Κάποιο καιρό είχε φέρει και γιγαντοοθόνη για να βλέπει τα ματσάκια με το κόσμο. Ύστερα από τη λήξη κάθε αναμέτρησης μάζευε του θαμώνες γύρω του και έκανε αναλύσεις για συστήματα χρησιμοποιώντας μπουκάλια και ποτήρια. Αν είχε κέφι τους σήκωνε από τη θέση τους έπαιρνε μια μπάλα και τριπλαρε σε μικρό χώρο καρέκλες και τραπέζια για να δείξει πως παίζεται πραγματικά η μπαλιτσα. Showman από πάντα ο Μίμης, σημείο αναφοράς για τους πελάτες. Ήρθε η ώρα όμως που κουράστηκε να αδιαφορεί για τα πικρόχολα σχόλια και τα ειρωνικά γελάκια του νεαρόκοσμου πίσω από τη πλάτη του που άρχιζε να τον αντιμετωπίζει σαν το τρελό του χωριού, το στερημένο παλαίμαχο…… Δεν είχαν δει ποτέ τον στρατηγό στο πόλεμο, δεν γνώριζαν, αλλά δε θα τους δικαιολογούσε. Επαψε ν’ ασχολείται. Τη παναθα θα την έβλεπε μόνος του, στο σπίτι.

……………………………………..

Έβαλε λίγο Τσιτσάνη στο πικάπ. Έκατσε να φάει ντομάτες γεμιστές απ τα χτες. Δε του άρεσαν. Τα έβαλε με τη βουλγάρα τη σπιτονοικοκυρά. «θα τη στείλω στη χώρα της. Ένα τηλέφωνο από το αλλοδαπών απέχει η απέλαση» μουρμούρισε σπρώχνοντας μακριά το πιάτο του.

Φόρεσε τη πράσινη εμφάνιση. Εκείνη που φορούσε στο Γουεμπλει, την θρυλική. Σκοτείνιασε για μια στιγμή. Οι πτυχώσεις στις ραφές ήταν τσαλακωμένες. «Θα την απελάσω τη ρουφιανα. Ένα σίδερο δε μπορεί να βάλει». Για μια στιγμή αναρωτήθηκε αν υπάρχει κενή θέση γι αυτόν στα ψηφοδέλτια του Λάος. Έκλεισε το πικάπ και στήθηκε μπροστά στον καναπέ. Το ματς ήταν έτοιμο να αρχίσει.

«4ο λεπτό, ολέθριο λάθος στην άμυνα και η γαλατά ανοίγει το σκορ»…………

Όχι αυτή τη φορά δε θα πετάξει το ποτήρι στην οθόνη. Είναι ακριβές αυτές οι επίπεδες. Κλείνει την τηλεόραση, ανοίγει το βίντεο. Θα δει παλιές δίκες του ανεπανάληπτες στιγμές στο γήπεδο να ξελαμπικάρει. Να θυμηθεί πως κυλαει σωστά το τόπι στο χορτάρι. Να θαμπωθεί ξανά από την λάμψη του, να περάσει όμορφα με ένα νοητικό αυνανισμό και σαν τελειώσει να ανοίξει πάλι την TV ήρεμος.

Δυνατή μουσική ακούγεται από το πάνω διαμέρισμα και τον ενοχλεί. Ανοίγει την ένταση της τηλεόρασης αλλά δε μπορεί να την σκεπάσει. Από τότε που μετακόμισαν αυτές οι φοιτήτριες φερανε το σαματά. Δεν θα κάνουν ότι θέλουν. Αυτή η γειτονιά πάντα ήταν ήσυχη. Ανοίγει την εξώπορτα του διαμερίσματος στρέφει τη φάτσα του μπρος στη σκάλα που οδηγεί στο πάνω όροφο και φωνάζει δυνατά για παραδειγματισμό «Κάντε επιτέλους ησυχία μην ανέβω και σας βγάλω το μαλλί τρίχα τρίχα». Η Κυρά Κούλα από το απέναντι διαμέρισμα, που είχε στήσει αυτί, θα ξεπροβάλει με τα ρολευ στα μαλλιά και τη ρόμπα της. «Άσε τα κορίτσια να διασκεδάσουν, ρε γεροξεκούτη»…… Χρόνια γειτόνισσα η κυρά κούλα δεν μασαγε από τις γκρίνιες του Μίμη. Εκείνος θα αφηνιάσει αλλά δε θα δώσει συνέχεια. Θα φτύσει επιδεικτικά ψελλίζοντας ακατάληπτες βρισιές και θα κλείσει τη πόρτα πίσω του με θυμό.

Το δεύτερο ημίχρονο αρχίζει. Τα πάντα πάνε στραβά για τη ομάδα. Κοιτάζει το τηλέφωνο. Κάνει μια κίνηση να σηκώσει το ακουστικό αλλά δε το κάνει. Θα τον πάρουν , είναι σίγουρος ότι θα χτυπήσει σε λίγο. Θα αφήσει αυτούς να τον καλέσουν πρώτοι, έτσι γίνεται πάντα. Το ματς δεν αργεί να τελειώσει, το ίδιο και η υπομονή του. Παίρνει το χαπάκι για τη πίεση κάλου κακού. Όλεθρος. Βαριά ήττα από του Τούρκους. Δεν το αντέχει. Το τηλέφωνο χτύπα. Γουρλώνει τα μάτια, σκουπίζει το σάλιο του , πίνει μια γουλιά νερό. Το σηκώνει με κινήσεις τελετουργικές.

– Ο κύριος Δομάζος
– Ο ίδιος
– Είμαστε από την αθλητική εφημερίδα » …..» Θα μπορούσαμε να έχουμε την τοποθέτηση σας μετά τη σημερινή εμφάνιση της ομάδας

Θα αρχίσει σιγά, ύστερα θα φορτσάρει κλιμακωτά και θα τελειώσει με ένα νευρώδες Γκραν φινάλε γεμάτο ένταση και πάθος.

– Άλωσαν τη πόλη , άλωσαν και το Οακα τώρα? Ντροπη.Καταρχας Τεν κατε γελοίος. Απορώ γιατί δεν έβαλε μέσα το Γκαμπριελ και το Νινη από την αρχή. Ξεφτίλισαν την ιστορία του Παναθηναϊκού. Αν είναι έτσι να μπει ο δομαζος με σορτσάκι να καθαρίσει. Αυτός ο Μαρίνος θυμίζει σε κινήσεις τον γνωστό ηθοποιό παρά παίκτη για το παναθηναϊκό. Ο ζιλμπερτο με τέτοια σουτ πρέπει να πολιτογραφηθεί αλβανός γιατί αποτελεί το ρεζιλίκι της χώρας του Πελέ ο οποίος να θυμίσω ότι έχει υποκλιθεί στο μέγιστο στρατηγό Δομαζο. Που ήταν ο νινης? Γιατί δε μπήκε ο Ματζιος να καθαρίσει? Ποιοι θα είναι οι όροι της τηλεοπτικής αναμέτρησης των δυο πολιτικών αρχηγών? Αίσχος και όνειδος. Ας αναλάβει επιτέλους κάποιος σοβαρός τη χώρα και την ομάδα. ΕΓΩ

Έκλεισε το τηλέφωνο με χάρη. Η βροχή μαστίγωνε τη μπαλκονόπορτα. Στάθηκε μπροστά της και έδεσε τα χέρια του στη πλάτη. Χάζευε τις μικρές σταγόνες που κυλούσαν στη τζαμαρία μέχρι που ενώνονταν μεταξύ τους σε μια πιο μεγάλη που κυλούσε πιο γρήγορα. Στο βάθος αχνοφαινοταν ο ιερός βράχος της ακρόπολης. Επιβλητικός και αγέρωχος μέσα στους αιώνες. Ακόμα και εκείνος όμως υποβαστάζεται με σκαλωσιές για να αντέξει στο αμείλικτο πέρασμα του χρόνου.

Μια ακόμα νουβέλα από τον ειδήμονα της μπάλας. Όπου Δομαζο βάλτε και Παυλοθαναση Γιαννακόπουλο το ίδιο κάνει.